Bedankt voor je stem!

11

Stemmen

PLAN #114
’Hackschooling’
— Sarah Milo

Omschrijving

Hackschooling

Pubers zijn ongeïnteresseerd, verveeld en hebben enkel oog voor games en snapchat. Docenten zijn uitgebluste types die met wegebbende energie tegen de desinteresse op een verloren poging doen om het verveelde grut wat bij te brengen. Vraag het uw vrienden, kennissen, buren en het wordt duidelijk dat dit inmiddels de status quo is als we het over middelbaar onderwijs hebben. We beantwoorden geduldig de stortvloed aan vragen van onze nieuwsgierige kleuter; Waarom worden rupsen vlinders? Waarom is vuur heet? Waarom betalen we niet met schelpjes? Waarom kunnen mannen geen baby’s krijgen? We zijn vertederd door al deze nieuwsgierigheid om vervolgens te accepteren dat hetzelfde kind tien jaar later alle interesse in de wereld is verloren. En dat niet alleen, we vinden dit normaal. Dan stel ik graag de vraag: Waarom? Waarom zijn pubers verveeld? Waarom zijn pubers niet geïnteresseerd in al het machtig interessante lesmateriaal? En waarom zijn docenten uitgeblust? Als jong docent vind ik het doodzonde om te zien dat het beroep van docent in sociaal diskrediet is geraakt en de middelbare scholier zonder enthousiasme verplichte kost aan het wegkauwen is.

We leven in een geïndividualiseerde samenleving. Heden ten dagen is het belangrijker dan ooit dat je in staat wordt gesteld je eigen persoonlijkheid, je eigen krachten en talenten te ontwikkelen. Onderwijs speelt hierin een cruciale rol. De school van de toekomst benadert onderwijs vanuit de interesse en kracht van elke individuele leerling. Door projectmatig werken, zoals omschreven door Jelmer Evers en René Kneyber, kan elke leerling in staat worden gesteld de -verplichte- stof te benaderen vanuit een perspectief dat hun persoonlijke kracht en interesse aanspreekt. De reguliere vakken hanteren een bredere benadering. Waarbij een vak als gym zich bijvoorbeeld niet hoeft te beperken tot balsporten in een gymzaal, maar ook rennen in de natuur kan zijn of yoga of dans, etc, etc. De school van de toekomst roostert niet op klas, maar op vakken. Elke leerling is, binnen de richtlijnen van het middelbaar onderwijs, vrij om een eigen pakket samen te stellen dat aansluit bij zijn of haar talent. Creativiteit is de drijfveer en essentie van elk vak, niet enkel handarbeid, maar óók Wiskunde, Geschiedenis, Engels, enzovoort. De toekomst is er één waarin het uitvoerende werk steeds minder gedaan zal hoeven worden door mensen, onze bijdrage zal zich steeds meer gaan richten op innovatie en het bekende ‘out of the box’-denken. Daarom is het essentieel dat onderwijs bijdraagt aan het verder ontwikkelen van het creatief vermogen (in plaats van dit in te dammen) of het nu gaat om de leerling die graag met verfhanden expressionistische schilderijen maakt, of de leerling die door middel van uitdagende algoritmes nieuwe systemen programmeert.

Initiatiefnemers

Ik ben Sarah Milo, geschiedenisdocent in opleiding. Tot nu toe heb ik mogen werken op een drietal Amsterdamse middelbare scholen. Mijn motivatie tot het indienen van dit plan is mijn verbazing over de wijze waarop scholen de natuurlijke nieuwsgierigheid, energie en eigenheid van kinderen al op jonge leeftijd in de kiem weten te smoren om hen mee te laten draaien in de eenheidsworst die het Nederlandse onderwijssysteem is, om vervolgens teleurgesteld te zijn in de ongeïnteresseerde jeugd die dit systeem voortbrengt. Om niet klagend aan de zijlijn te blijven staan zou ik graag bijdragen aan een school die de eigenheid, natuurlijke kracht en creativiteit van elke individuele leerling in ere houdt en/of hersteld.