Mijn nieuwe school is een school waar de uitvallers naar boven tot hun recht en tot rust kunnen komen.

Wij vinden met elkaar in Nederland dat ieder kind recht heeft op onderwijs op zijn of haar eigen niveau. Dat hebben we in onze wet opgenomen. In Nederland mogen we respect voor onszelf hebben omdat we als samenleving onderwijs en zorg hoog in het vaandel hebben staan en als samenleving kunnen we de uitvallers naar beneden goed onderwijzen en begeleiden. We hebben in de loop van vele jaren geleerd door middel van trial and error wat de beste methodes hiervoor zijn. We kunnen ons systeem van hulpverlening zelfs aanpassen aan de steeds veranderende samenleving en de eisen die dat aan het systeem stelt.

We hebben in ons schoolsysteem nog niet zoveel ervaring opgedaan met de begeleiding van de groep uitvallers naar boven als met de uitvallers naar beneden. We zijn druk doende dat te leren. Hoogbegaafden zijn kwetsbaar en hebben begeleiding op maat nodig. Er wordt soms aangenomen dat de groep zogenaamde hoger- en hoogbegaafden zichzelf wel kan redden “omdat ze toch zo slim zijn”. Die aanname blijkt wetenschappelijk onterecht. Uitvallers naar boven zijn net als uitvallers naar beneden een kwetsbare groep: om te beginnen al omdat het een heel kleine groep is die ver van het midden staat en dus afwijkt van de grote groep.

Het brein van een hoogbegaafde is bij de geboorte al anders dat dat van normale kinderen. Er is aangetoond dat de neurale paden van hoogbegaafden zich tijdens hun ontwikkeling anders ontwikkelen dan die van normale kinderen. Dat betekent dat hoogbegaafden anders denken dan normale mensen. Dat kan tot veel verwarring aan beide kanten zorgen waarbij het zich ontwikkelende kind ernstige risico’s loopt (zie bv de documentiare op internet van Dolores de Leeuwin). Het ontbreekt dus vaak aan de juiste begeleiding: docenten zijn niet opgeleid, geschoold en ervaren in de didactiek en begeleiding voor de uitvallers naar boven, laat staan het maken van een geschikt curriculum. Dat levert ieder in het systeem, ouder, kind, leerkracht wellicht onnodige frustratie op.

Ik ben van mening dat onze uitvallers naar boven de zieners in onze samenleving zijn: de out of the box denkers, de “begrijpers” en uitleggers van de steeds veranderende toekomst. Ik wil daarom in dit boek kennis, vooral van anderen, overdragen en duidelijk maken, vooral door mijn eigen conclusies, dat de uitvallers naar boven een grote mate van gespecialiseerde begeleiding behoeven om tot volle wasdom te komen. Ik wil beargumenteren dat dat niet alleen op intra- en interpersoonlijk niveau nodig is maar ook vooral dat het onze samenleving veel oplevert als de hoogbegaafden de ruimte krijgen die ze nodig hebben om zichzelf te zijn. We hebben hen als samenleving nodig.